Znaki interpunkcyjne po norwesku

Gdy chcesz podyktować znajomemu Norwegowi swojego maila, adres www, fragment kodu lub inny techniczny tekst, trafisz na małpę, kropkę, myślnik albo ukośnik. Tu możesz się ich nauczyć.

Podstawowe znaki interpunkcyjne:

. et punktum
, et komma [kåma]
? et spørsmålstegn
! et utropstegn
: et kolon [kolån]
; et semikolon [semikolån]
‘ en apostrof [apåstråf]
( ) en parentes (el. rundparentes)
« » et anførselstegn (el. sitattegn, hermategn)
“ ” (tak jak « »)

Wszystkie znaki po norwesku się “stawia,” dlatego:

å sette komma – postawić przecinek
å sette punktum – postawić kropkę (zakończyć coś)
å sette setningen i anførselstegn – wstawić zdanie w cudzysłów
å sette noe i parenteser – wstawić coś w nawiasie

Kreski i ukośniki

– en bindestrek
— en tankestrek
_ en understrek
/ en skråstrek
\ en omvendt skråstrek (el. en bakstrek)
| en loddrett strek
~ en tilde

Znaki używane w programowaniu

@ en krøllalfa
% en prosent
# et nummertegn
& et og-tegn (el. ampersand)
* et asterisk
< > en vinkelparentes (el. en spissparentes)
[ ] en hakeparentes
{ } en klammeparentes

Nawiasy zazwyczaj pojawiają się parami, dlatego po norwesku użyjesz ich w liczbie mnogiej, np:

parenteser
hakeparenteser
spissparenteser

Możesz się jeszcze zastanawiać jak powiedzieć po norwesku “spacja.”

et mellomrom

Które znaki najczęściej stosujesz?