Vet, gjør, spør – nieregularne formy czasu teraźniejszego
Większość czasowników w języku norweskim ma regularną formę czasu teraźniejszego. Część z nich odmienia się inaczej, a ich formy trzeba zapamiętać. Znajdziesz tu najczęściej spotykane.
Czasowniki w stronie biernej (s-passiv) oraz inne zakończone na literę “s” mają taką samą formę w czasie teraźniejszym, jak w bezokoliczniku, np:
- å sees – sees
- widzimy się, do zobaczenia
- å snakkes – snakkes
- zgadamy się
- å synes – synes
- uważam, sądzę
Pozostałe czasowniki mogą mieć zupełnie inne formy:
- å være – er
- być – jestem
- å vite – vet
- wiedzieć – wiem
- å gjøre – gjør
- robić – robię
- å si – sier
- mówić – mówię
- å spørre – spør
- pytać – pytam
Czy to wszystkie wyjątki?
Niestety nie. W trakcie nauki możesz spotkać się z kolejnymi. Dobrze jest więc wiedzieć, gdzie to sprawdzić.
Załóżmy, że właśnie nauczyłeś się słowa tørre (ośmielić się) i chcesz poznać jego odmianę. Otwórz słownik i znajdź bøyning (odmianę). W nawiasie kwadratowym będą podane formy. Pierwsza z podanych to właśnie forma czasu teraźniejszego (tør, zgadza się?). Pozostałe odpowiadają preteritum oraz perfektum partisipp.
Uzupełnij tekst czasownikami w odpowiedniej formie. være, gjøre, si, synes, vite, spørre Olav skal gjøre noe nytt i dag. Han er på Oslo S og tenker på en tur. Han vil gå på Bygdøy og se Vikingskiphuset. Slik gjør alle turistene her. Vennen hans sier at der er de best bevarte vikingskipene i verden. Han synes også at det er best å ta båt fra Rådhusbrygga. Men Olav synes at det er bedre å ta buss. Han liker ikke å reise med båt, fordi han er sjøsyk. Olav vet at Bygdøy er en halvøy, så det må være en buss eller en trikk som går dit. Han spør ei jente som står på bussholdeplassen: Olav zrobi dziś coś nowego. On jest na Oslo S i myśli o wycieczce. Chce pojechać na Bygdøy i zobaczyć Vikingskiphuset. Tak robią wszyscy turyści tutaj. Jego przyjaciel mówi, że tam są najlepiej zachowane statki wikingów na świecie. On uważa także, że najlepiej popłynąć tam łodzią z Rådhusbrygga. Ale Olav uważa, że lepiej pojechać autobusem. On nie lubi podróżować łodzią, bo ma chorobę morską. Olav wie, że Bygdøy jest półwyspem, więc musi być autobus albo tramwaj, który tam jedzie. Pyta dziewczynę, która stoi na przystanku: Ćwiczenie
Hvilken buss går til Bygdøy?
. Hun sier at nummer 30 og den kommer om 10 minutter. Etter en halvtime er Olav på Vikingskiphuset. Han tar to bilder. Han vet ikke hva han skal gjøre nå. Turistene sier at de går på Kon-Tiki Museet.Tłumaczenie
Który autobus jedzie na Bygdøy?
. Ona odpowiada, że numer 30 i przyjedzie za 10 min. Po pół godzinie Olav jest w Vikingskiphuset. Robi dwa zdjęcia. Nie wie, co ma teraz robić. Turyści mówią, że oni idą do Muzeum Kon-Tiki.
Twój komentarz
Komentarze:
Dlaczego- Kon-Tiki Museet, a nie odwrotnie?
Dlatego, że jest to nazwa własna, ale nie wiem czy jest jakieś uzasadnienie gramatyczne, które tego dotyczy.
Czy może być – Museet Kon-Tiki?
Każdy Cię zrozumie, ale to trochę tak, jak byś powiedział: Brytania Wielka. Robi Ci różnicę kolejność?
Jesteście najlepsi :)
Nocna Sowa er verdens beste lærer !!
“Etter en halvtime er Olav på Vikingskiphuset.”
“Olav” nie powinien być przed czasownikiem?
Niestety nie. W tym zdaniu jest zmiana szyku. Na pierwszym miejscu jest określenie czasu, na drugim orzeczenie, a obok orzeczenia podmiot.
najlepiej popłynąć tam łodzią- at det er best å ta båt
lepiej pojechać autobusem-at det er bedre å ta buss.
Ale mnie zmyliło i tu nie miałam z powyższych słówek tłumaczenia :( er-jest) popłynąć, pojechac ….